Na potrzeby oceny możliwości wykorzystania wykładzin podłogowych w różnych środowiskach, wykorzystujemy następujące procedury badawcze:
- test pochylni (DIN EN 51097 – boso, DIN 51130 – chód w obuwiu, ČSN 72 5191 – metoda C; materiały standardowe, przepisy niemieckie dotyczące klasyfikacji produktów dla różnych obszarów zastosowania)
- metoda określania współczynnika tarcia - statyczna i dynamiczna, sucha i mokra (ČSN 72 5191 - metody A i B; prEN 13552, ISO/DIS 10545-17; ČSN EN 13893; nadaje się również do oceny zgodności z wymogami czeskiego zarządzenia Ministerstwa Rozwoju Regionalnego nr 137/1998 Sb., w sprawie ogólnych wymagań technicznych dla budownictwa)
- metoda wahadła - sucha i mokra (prEN 13552; ISO/DIS 10545-17; ČSN 72 5191 - metoda D; bloczki betonowe zgodnie z EN 1338, betonowe płyty chodnikowe zgodnie z EN 1339, betonowe krawężniki zgodnie z EN 1340 , płyty z kamienia naturalnego zgodnie z EN 1341, płytki lastrykowe zgodnie z ČSN EN 13748-1,2, kostki brukowe z kamienia naturalnego zgodnie z EN 1342, ceramiczna kostka chodnikowa zgodnie z EN 1344, drogi samochodowe i lotniskowe zgodnie z EN 13036- 4, poziome znaki drogowe zgodnie z EN 1436, drewniane pokrycia podłogowe zgodnie z EN 1339, konglomeraty kamienne zgodnie z prEN 14617-3, płyty z kamienia naturalnego zgodnie z EN 1341)
